مخاطب خاص دارد:

امیدوارم روزی که با اعتماد ابلهانه ات به شبه علم بر فنا می روی اینقدر فهم در مغز تهی شده و قلب سنگی و بی احساست مانده باشد که بدانی برای چه داری به فنا می روی...هرچند در تو این مقدار درک را هم سراغ ندارم اما به زودی لینک این یادداشت را برایت خواهم فرستاد به شرط آنکه در غربت خود خواسته ات هنوز زنده باشی و واکسن جان جانان تو را به چوخ نداده باشد... من که دیگر هیچ خویشاوندی با نو و پدر و مادرت در هیچ نقطه از وجودم احساس نمی کنم و برای به چوخ رفتنت هم تاسفی نخواهم خورد اما بدان که اگر معذرت خواسته بودی می بخشیدمت... تو و پدر و مادر بی شرفت نزدیکترین دشمنان به من بودید و هرگز از هیچ بدی فروگذار نکردید اما همان خدای دروغینتان شما را به پاداش  کارهایتان خواهد رساند...سفر به چوخ مبارکت باشد... چوخ در ایران با چوخ در سوئد فرقی ندارد چون تو ...