سه روز پیش استاد یه برگه داد ترجمه کنم.بماند که وقتی فهمیدم باید فارسی رو به انگلیسی برگردونم وا رفتم اما وارفتگی بیشتر وقتی رخ داد که فهمیدم متن چکیده ی یک مقاله‌ی قضاییه!!!بگذریم از اون ده صفحه ی لعنتی ترجمه ساده که ده نمره ی پایان ترم براشه و زیرنویس فیلم که هنوز نصفشم ننوشتم و تحقیق تاریخ و هزار دربه دری دیگه...حالا که تازه دارم روش کار می کنم مثل استاد به خودم می گم کاش قبول نکرده بودم...خواسته منو محک بزنه ؟یا استارت شروع به ترجمه رو در من بزنه ؟نمیدونم اما شدم عین روزایی که داداش بزرگه با توضیحات کشنده ی غیر عملی تا هفت هشت سال از کامپیوتر گریزانم کرد...بدیش اینجاست که فردا مسافرم و کارامو نکردم باید این متنم ببرم بدم به استاد.خواب دیگه رویای مرده ی من خواهد بود تا وقتی فرجه ها و امتحانا با هم تموم بشن...خسته م... خوابم میاد مثل سگ اما بباید امشب تمومش کنم...بمیرن اونایی که نثر متکلف رو اختراع کردند.مجبورم فردا کاغذارو که دادم دستش فرار کنم مبادا بخواد ببینه چی نوشتم...