بعلت نزدیک شدن به ایام جانکاه و دلخراش و جانگداز و جانسوز امتحانات تا اطلاع ثانوی اینجا آمدن و کلا اینترنت تعطیل است اما وظیفه ی شرعی و انسانی حکم کرد که امشب برای تمام کردن شارژ اینترنت ایرانسل به مبلغ 19922ریال به دنیای مجازی وارد شوم و برای عذاب روح و جسمم جزوه‌های نخوانده را هم کنار دستم بگذارم که مبادا ازین وبگردی لذتی ببرم...
و همچنان دلتنگم...همیشه موقع رفتنم که می‌شود خون به دلم می‌کنی و میدانم که چرا...نفرین به این سفر که هی مرا از تو دور می‌کند...هی میبرد به راهی که بازآمدنش دست خداست...
واگر از سفر جاده‌ای و چشم غره‌های عزراییل جان به در ببرم دوباره برمی‌گردم اما اگر اینبار عزراییل آمدو اتوبوس و جاده و سفر را باهم برد بدرود...

“شیشه‌ی پنجره” و
”نقش ترا از دل من“...
                     سیری چند؟
باران بیاید یا نه من خیس یاد توام...

پ.ن.
وقتی یه چتر ده هزارتومن باشه خیس شدن از بارون رو عشقه...تازه اگه بباره...