لئو تولستوی تو داستان آنا کارنینا میگه:
موجودی کوچک و ناتوان به دنیا آمده بود که او هم به نوبه ی خود نسل بعدی را بوجود می آورد...
من اما برخلاف تولستوی میگم که الزاما همه ی موجودات ناتوانی که روزی به این دنیای لعنتی پا می ذارن نسل بعدیی از خودشون بوجود نمیارن...
گاهی اون موجودات ناتوان از هر کاری ناتوان می مونند تا وقتی که همه ی اون امیدهای پوچ و واهی انسانی شون رو با خودشون به گور ببرند...گاهی...گاهی...