حالتم اصلن به آدمایی که پنج روز پیش تولدشون بوده نمی‌بره...به آدماییم که پنج روز پیش سالشون نو شده و مثلن جهان و احوالاتشون متحول هم...دلم ـ مث سگی که کتک خورده و زیر بارون تنها مونده و گمشده ـ گرفته...

حکایت زندگی ما شده مثل “دکمه پیر ا هن” اولی رو که اشتباه بستی، تا آخرش اشتباه میری …بدبختی اینه که زمانی به اشتباهت پی می بری که رسیدی به آخرش …

خدایا...نکن...نکن با ما اینجور...جواب دلایی که می‌شکنی تو...کی میخواد بده آخه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟