دیشب ساعت یازده الی از تو بالکن اومده تو اتاق میگه این مانتو قهوه‌ایه مال کی بود رو بند؟باد بردش...
به مهدیه پیام دادم تو مانتو داشتی روبند؟جواب داد آره. منم براش نوشتم دیگه نداری...
از سرپرست اجازه گرفتیم رفتیم پشت خوابگاهو گشتیم با مصو...چیزی بجز پاکتای خالی سیمان اونجا نبود...تازه جهت وزش باد خلاف جهتی بود که الی می گفت باد مانتو رو برده...در حقیقت اصلا نفهمیده که کدوم ور رفته فقط فهمیده که  باد یه چی از رو بند بلند کرده...پیداش نکردیم ...تا صبح با این بادی که میومد حتما کیلومترها از خوابگاه دور میشد...بهش زنگ زدم گفتم مال دنیا ارزش غصه خوردن نداره...مانتوی تو هم پرنده بود رفت...تازه خنده داریش اینجاس پریشب یه تاپ خیس افتاده بود تو بالکن که مال هیچکدوممونم نیست...باد هم نمیومد اونشب...


پ.ن.
رفته بود عروسی دختر عموش...زنگ زده...ازش پرسیدم عروسی من می‌رقصی؟...میگه خیلی خری...باید بگی عروسیمون...