آهای ابر سیاهی که میای جیغاتو تو آسمون شهر من می کشی بعد موقع زایمان میری جای دیگه سزارین  می کنی... دیگه اینورا نبینمت.

پ.ن. بعد هزارویک روز دم دمای غروب آسمون ابری شد و صدای رعد و برق باعث شد دلمو به یه بارون تابستونی خوش کنم اما... فقط صدا بود...نه بارونی نه برقی... یکساعت بعد ستاره ها داشتند اون بالا بهم چشمک می زدن که یعنی ای ساده... ساده اهل کجایی که اینقدر تشنه ی بارونی