دوباره 5شنبه شد...مثل تمام 5شنبه هایی که نیستی شدم...پر از یه حس تلخ یا تلخ از حسی که در درونمه... نمی‏دونم اما دارم فرو می‏رم... هی بیشتر از قبل... حالا انگار واقعا تمام نفس کشیدنام پا به پا کردنی مردد و عاصیه برای اینکه تموم بشه... آه بگذار این فاصله ی مانده تا مرگ هرچقدر می‏خواهد اسفناک بگذرد... دیگر به درک... به جهنم... دارم از تو بیرون می‏روم... باورم نمیشه اما دارم ازت جدا می‏شم... انگار که دارم از نو متولد می‏شم در مرگ...نمی‏دونم چیکار می‏کنم ...درست یا غلطش رو بذار هرکی خواست به گردن بگیره... اما حالا که در کار دل بریدنم تا آخرش می رم